ชื่อมาจากหน่วยเงินของอินเดีย รูปี อินโดนีเซียได้ใช้เงินกิลเดอร์ดัตช์ระหว่าง พ.ศ. 2153 ถึง พ.ศ. 2360 ซึ่งมีการออกเงินดัตช์อีสต์อินดีส์กิลเดอร์ เงินรูเปียห์ออกใช้เป็นครั้งแรกระหว่างการยึดครองของญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 และหลังจากสงครามสิ้นสุดลง ธนาคารชวาได้ออก รูเปียห์ชวา มาแทนที่ชั่วคราว นิคา กิลเดอร์ของประเทศเนเธอร์แลนด์ และหน่วยเงินต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับกองกำลังโจรก็ใช้กันทั่วหมู่เกาะด้วยเช่นกัน
4 ปีหลังจากประกาศเอกราช ได้มีการนำรูเปียห์อินโดนีเซียออกมาใช้ในวันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2492 เป็นหน่วยเงินประจำชาติตัวใหม่ หมู่เกาะเรียว และเกาะนิวกินีในส่วนของประเทศอินโดนีเซีย (อิเรียน บารัต) ก็มีการออกรูเปียห์ของตัวเองเช่นกัน แต่ต่อมาได้รวมเข้ากับรูเปียห์ของชาติเมื่อ พ.ศ. 2507 และ พ.ศ. 2514 ตามลำดับ หลังจากที่มีการลดค่าจากภาวะเงินเฟ้ออย่างรุนแรง ในวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2508 ได้มีการออกรูเปียห์ใหม่ (New Rupiah) โดยมีอัตราแลกเปลี่ยน 1000 รูเปียห์เก่า เป็น 1 รูเปียห์ใหม่ วิกฤตเศรษฐกิจในเอเชียเมื่อ พ.ศ. 2540 ทำให้เกิดการลดค่ารูเปียห์ถึง 35% ในช่วงเวลาเพียงข้ามคืน และนำไปสู่การโค่นล้มซูฮาร์โต
เงินรูเปียห์สามารถแลกได้อย่างอิสระ แต่มีอัตราแลกเปลี่ยนมีค่าปรับเพิ่มเติม เนื่องจากภาวะเงินเฟ้อสูงอย่างต่อเนื่อง. ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2547, 1 ดอลลาร์สหรัฐ เท่ากับประมาณ 9,230 รูเปียห์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น